آشنایی با دستگاه اسکرابر یا کفشوی
در گذشته برای شستشوی کف معمولا از روش های سنتی همانند کاربرد تی و سطل استفاده می شد. اگرچه این روش همچنان در محیط هایی کوچک که مساحت کف آن چندان بالا نیست، مرسوم می باشد اما به هیچ عنوان برای فضاهای دارای وسعت بالا قابل کاربرد نمی باشد. برای شستشوی کف یک فضای بزرگ با تی و سطل نیازمند بکارگیری تعداد زیادی نیروی خدماتی می باشد، زمان عملیات بسیار طولانی خواهد بود، مقدار قابل توجهی آب و ماده شوینده مصرف خواهد شد، زمان تا مدت زیادی پس از انجام عملیات تی کشی مرطوب باقی می ماند که این زمین مرطوب علاوه بر ایجاد خطر لغزش برای افراد حاضر، خود مستعد جذب آلودگی بیشتر می باشد و برای تسریع خشک کردن زمین باید با عملیات تی کشی خشک صورت گیرد که خود مستلزم صرف انرژی، زمان و هزینه بیشتر است و از همه مهم تر اینکه کیفیت شستشو به دلیل کاربرد نیروی محدود انسانی و جابجایی آلودگی از یک بخش به بخش دیگر، مطلوب نمی باشد.
این مشکلات نشان می دهد که استفاده از روش های سنتی در شستشوی کف یک فضای بزرگ مانند بیمارستان، مرکز خرید یا سالن ورزشی به هیچ عنوان کارآمد نمی باشد. با رشد روز افزون ساختمان های بزرگ تجاری و صنعتی، نیاز به ابزارهای مکانیزه برای شستن کف این مجموعه ها افزایش یافت و این نیاز به طراحی و تولید دستگاه های اسکرابر منجر گردید.
اسکرابر یا کف شوی، دستگاهی است که از سه بخش اصلی تشکیل شده است. برس، مخازن و سامانه مکش
برس مسئول انجام فرایندی است که یک کاربر هنگام شستشوی کف با یک فرچه یا برس دستی انجام می دهد. در حقیقت وظیفه شستشوی زمین بر عهده برس ها می باشد. مخازن دستگاه که دو یا سه مخزن می باشند وظیفه حمل آب الوده، آب تمیز و مواد شوینده را به عهده دارند. سامانه مکش وظیفه جمع آوری آب و آلودگی برجای مانده را برعهده دارد. بدین ترتیب عملیات پاشش آب و محلول شوینده، برس زنی و شستشوی سطح و جمع آوری آب و آلودگی باقی مانده و خشک شدن سطح به طور همزمان صورت می گیرد. بدیهی است که کاربرد چنین دستگاهی علاوه بر افزایش سرعت و کیفیت عملیات، کاهش نیروی کار موجب صرفه جویی در مصرف آب و مواد شوینده شده و هزینه های کلی مرتبط با نظافت و شستشو را به نحو چشمگیر کاهش می دهد.
